Gece yatak sohbetlerimizden:
- Anne, senin saçma korkuların var mı ?
- Ne gibi, saçma korku derken ?
- İşte böyle nasıl anlatayım, hani normalde korkulmayacak şeylerden korkarsın ya, mesela karanlıktan korkmak saçmadır, ona benzer saçma korkular ?
- Hımm, aslında hiç bir korku saçma değildir, herkes korkmasa da sen korkabilirsin, bu normaldir, büyüdükçe korkularından kurtulursun. Benim saçma korkum örümcek korkusu olabilir mesela. Bit kadar örümcekten korktuğumu düşünürsen :)
Karşılıklı gülüşüp örümcek görünce evde attığımız çığlıkları ve anılarımızı anlatıyoruz birbirimize.
- Peki senin saçma korkun ne kızım?
- Palyaço !
- Ne, palyaço mu?
Sesinin tonunu bile değiştirerek devam ediyor:
-Eveeettt, palyaço. Düşünsene palyaço kadar dehşetici !! birşey var mı bu dünyada. Çok korkunç !. Babam beni sirke götürmüştü ya, palyaço çıktığı zaman sahneye bakamadım gözlerimi kapattım ellerimle hep. Yüzünü bir düşünsene, çok dehşetici !!!
bırrrr
düşünüyorum, sanırım Öykü haklı. palyaçoların yüzleri bence de çok dehşet verici. ya da Öykünün deyimiyle Dehşetici !!
19 Ağustos 2009 Çarşamba
Saçma ama Dehşetici Korku
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
bencede kuklalar çok dehşetici :) haklı ama benim küçük kütüphanem çoçuklar için o kılığa giriyolar ama sewimli olmuyolar :) (helede bişiy satmak yada tanıtmak için çabalayanlar böle üstüne üstüne geliyolar daha dehşetici)
Stephen King'in sanırım It" romanı (türkçe'ye "o" diye çevrilmişti) aynı korkuyu işler. Belki okuduğum zamandan kalma, bilmiyorum ama ben de pek dehşetici ve tekinsiz buluyorum palyaçoları...
herkesin saçma korkuları olduğuna eminim.palyaçolardan hiç korkmadım şimdiye kadar ama çokta gördüm diyemem.gece gölgelerden çok korkardım bende çocukken.odamda yatarken dısardan gelen ışıklardan dolayı olusan gölgeler.kabus gibi olurdu bazen.insan perdenin gölgesinden korkar mı :)) sadece rüzgardan birazcık sallanıyor onuda biliyorum ama işte bile bile lades benim ki :) zamanla geçiyor sözü çok doğru...
benim kızım da palyaçodan çok korkar bebekliğinden beri
bana hep sahte gelmiştir zaten
ben de palyaçoları sevmem.yüzlerindeki boyalar bana da hep korkunç gelmiştir.öykü'ye katılıyorum.dehşet itici :)
yazını okuyunca kardeşimin de stephen king' in kitabından uyarlanan "It" filminden kortuğu geldi aklıma :) hepimiz bir şeylerden korkmuyor muyuz aslında. işsiz kalmaktan, yalnız kalmaktan, güçsüz olmaktan...
It
Çocuk ve korku! Zor iş. Bir şekilde korkuları ile yüzleşmesi lazım, her gün ölmektense bir gün ölmek yeğdir. Şimdi değil belki ama ne zaman? Bilmiyorum, bilemiyorum :(
"Palyaçolardan nefret ederim!" Böyle yazıyordu bir arkadaşımın blog sayfasının profilinde. Okuduktan sonra sanırım kızların hepsi korkuyor palyaçolardan diye düşünmüştüm. Çünkü bu, palyaçolardan korktuğunu ya da nefret ettiğini söyleyen, rastladığım sanırım 4. kızdı. Öykü ile 5. oldu! :)
"Neden?" diye sordum arkadaşıma. Bir kaç neden saydı ama benim aklımda şu kaldı : "Ben daha çok da çevremdeki gerçek palyaçolardan nefret ediyorum; yüzleri boyalı, bana şirinlik yapan, yapay sevgi gösteren samimiyetsiz palyaço insanlardan..." Arkadaşıma hak vermiştim ve dedim ki kendime: "Ben de nefret ediyorum palyaçolardan... Yüzlerindeki boyayı temizleyince altında hiç de öyle sevimli bir şey çıkmayacak olduğunu düşündüğümde daha çok..."
Sonra bu yazıdaki görsellere bir kez daha bakınca, şuna karar verdim ki gerçek hayattaki palyaçoların aslında ne kadar korkunç olduğunu anlamak için bazen yüzlerindeki boyayı temizlemelerine bile gerek yok...
Ama bazen palyaçolar şaşırtabilir bizi... Tıpkı kralların karşısında en rahat ve en ağır eleştirileri soytarıların yapabilmesi gibi... Mizahın da böyle bir gücü var işte... Kötülerle savaşırken bazen böyle yüzümüzü boyamak durumunda olabiliriz. Onlar bize bakıp gülerler; ama güldükleri kendileridir...
"Perde kapanıyor yavaşça... Tam kapandı derken, palyaço kılığında bir soytarı çıkıyor perdenin ardından ve bağırıyor : Şimdi dağılın ve temizleyin yüzünüzdeki boyaları..."
süper bi kelime türetmiş öykü. palyaçolar bana da hep ürkütücü gelmiştir nedense. bu yönden öyküyle benzeşiyos.
'samimiyetsiz oldukları halde yakın davranmaları katlanılmaz bişey. yüzlerini beyaz boyayla kaplamalarından dolayı sanırım benim beyaz rengini görünce korkuyu anımsamam. bir anlık da olsa ürperticiler. sevdiğim tek palyaço gece yarısı izmir sahilinde çocuklara para toplamak için şeker satmaya çalışan sarhoştu. en azından gerçekçi bi yanını görebildiğim için.. . '
Yorum Gönder