Bizim Evin Bayramları

bizde bayramlar yoğun geçiyor eğer bursada isek..
ancak fırsat bulabildim yazmaya.. ve hatta nefes almaya..
üstelik bir de kardeşim gelmişti istanbuldan, o varken bilgisayara hiç zaman ayırmıyorum..


herkes söyler, bizim çocukluğumuzda bayramların tadı farklıydı diye..
öyle.. zaman geçiyor.. değişiyor herşey..
bazı şeylerimizi yitirip gidiyoruz..


ben şahsen bir bayram sevinci nadiren yaşasam da artık.. (bayram demek işe gitmemek demek tatil demek) en azından Öykü, annem ve babamın sayesinde hala eski tattaki bayramlardan yaşıyor..
öncesinde bayram temizliği yapılır, ev baklavası, yaprak sarması, bazen de börek yapılır, bayram giysileri ütülenir hazırlanır..
bayram sabahı evin erkekleri (babam ve kardeşim) bayram namazına gider, evin kadınlar (annem ben öykü) kalkıp kahvaltı hazırlayıp giyinip onların dönüşünü bekler..
hep birlikte neşeyle kahvaltı yapılır..
sonra babam kurban işini halletmeye gider, etlerle geri döner, dağıtılacak paylar ayarlanır..
öğle yemeğinde ciğer böbrek dalak kızartması vardır.. parmaklarla birlikte yenir..
gün huzurla geçer gider..


ikinci gün kalabalık bir sülalenin getirisi olarak sabahtan akşama kadar hiç eksik olmaz misafirler..
kuzenler çok..
ikram servis gülüşüp sohbet etme bayramlaşma, çocuklara para ve bayram hediyesi verme..
yorgun bir halde noktalanır gün..


üçüncü gün biz gezeriz..
dayı ve teyzeler, bizden büyük aile dostları..
her evde mutlaka birşey yenmesi gerekir, yemek yemezsen dayak yersin..
mideler taşmak üzere ve yorgunca eve dönülür akşam..


dördüncü gün komşular gezilir, küçükler bize gelir..
komşu deyip geçmeyin.. bizim buralarda hala eskisi gibi komşuluklar devam eder..


işte bu hengamenin ortasında küçük hanım da bayramı, bayram tadında yaşar gerçekten..
bayram parası da toplar :) bayram hediyeleri de alır :)
ama söylediğine göre onun için bayramların en güzel yanı; benim işe gitmemem ve hiç ayrılmıyor oluşumuzdur :)

umarım herkes mutlu bir bayram geçirmiştir..