Kızım büyümüş…
Zaman ne çabuk geçmiş gibi geliyor böyle birden farkedince..
Oysa bazen nasıl ağır geçse de..
Cumartesi günü kızımın yılsonu gösterisi vardı..
Anaokulundan mezun oldu da küçük hanımın kendileri :)
Kep bile fırlattılar havaya.. daha ne diyeyim yani:)
Bu oda.. yüreğimin en temiz, en renkli odası:)
Kimsenin ama hiç kimsenin -kendime rağmen kendimin bile- zarar veremeyeceği kadar sağlam duvarlarla örülü..
İçerisi cıvıl cıvıl..
İçerisi mutluluğun kokusu ile dolu..
7 oda var benim yüreğimde..
Bilenler bilir..
Nasıl ki 7.oda m karanlık ise, 1.oda m da inadına aydınlık, inadına ferah..
Kızımın odası burası.. benim minik tatlı cadımın:)
Bir kızınız varsa anlarsınız..
Onunla birlikte geçirilen her an başka bir dünya gibidir..
Her an yeni bişeyler görürüsünüz, yeni bir şeyler öğrenirsiniz siz de onunla birlikte..
Bazen yaşamı yeniden anlamlandırırsınız..
Hiç durağan geçmez onunlayken zaman..
Yuh dediğiniz anlar çoğunluktadır..
Hiç aklınıza gelmeyecek sorularla, hiç aklınıza gelmeyecek diyaloglarla karşılaşırsınız :)
İnsan hiçbir şeyi unutmayacağım sanıyor yaşarken..
Ama unutuyor ..
Zaman kalın bir örtü gibi bazen örtüyor sizi usulca..
Geçen gün temizlik yaparken küçük bir kağıt buldum kitapların arasında..
Kızımın 10 aylıkken söyleyebildiği kelimeleri not etmişim!!!
5 yıl öncesine götürdü beni o kağıt..
Ve 5 yıl öncesinden bugüne hızlıca gidip geldim..
Unutmayacağım sandığım ne çok şeyi unuttuğumu farkettim..
Söz uçar yazı kalırdı değil mi??
Bu yüzden yazmaya karar verdim 1.odanın hikayelerini de..
Kızım büyüdüğü zaman ona güzel bir anı defteri gibi olsun diye.. (annesinin gözünden)
Dönem dönem eskiye dair hatırladıklarımdan da yazacağım..
Ne kadar zorlu bir yol olursa olsun annelik..
Her anı tadına doyulmayacak kadar güzel..
19 Haziran 2006 Pazartesi
1.ODA
Gönderen a zaman: 10:17
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
12 yorum:
Öncelikle arkadaşım böyle bir blog açman çok iyi oldu..
Öykücüm her ne kadar tanışmamız henüz kısmet olmasada (en kısa zamanda seninle tanışıp sohbet etmeyi çok isterim) seni çok iyi tanıdığımı söyleyebilirim.
Birbirinden güzel resimlerin ve senin hakkında annenle hergün birsürü yorumlar yapıyoruz..Çok güzel ve çok akıllısın ayrıca çok fotojenik,fotoğraflarına birçok insan gibi bende hayranım..
İlk yorumu yapmak da hem çok güzel hem de çok hayecan verici :)
Küçük Prenses siten hayırlı olsun,bundan sonra fotoğrafların ve senin hakkındaki yorumlarımı burada yazarım,görüşmek üzere,
Sevgiyle Kal..
19.06.2006 11:29
Öykü için de bir oda açman çok güzel bir olay... ona ait anılarını da buradan okuyalım..))Anne sevgisi ile örülmüş bir oda.. beni çok duygulandırdı doğrusu.. aslında yazmak istediklerimi de tam aktaramıyorum.. umarım güzel günlerde güzel resim ve yazılar yazarsınız... küçük cadına sevgilerle...))) başarılar dilerim.
flashor
20.06.2006 13:18
çok teşekkür ederim Güliz ve Orti, :) güzel kelimeleriniz için..
umarım Öyküm de büyüdüğü zaman bu blogu okuduğunda çok mutlu olur:) nerden nereye gelmişiz deriz hep birlikte okuyarak :)
hem belki çocuk yetiştirecek bir çok ebeveyne de yardımcı olur, çünkü güzel tatlı anların dışında zor anlardan da bahsedeceğim:) desteğiniz için bir kez daha teşekkür ederim:)
20.06.2006 14:02
yorum bırakıp bırakmamakta kararsız kaldım açıkçası. zira yorumcular da dahil çok özel bir yazı ve alandı gölge etmekten çekindim. lakin öykü'nün annesinin sayesinde haberdar olduğum bu şirin siteye "bizi" de etkilediği için yazmak, teşekkür etmek istedim.
biz evet. benim de bir kızım var. açıkçası böyle şaheser fikir aklıma gelmemişti. en kısa zamanda
öykü'ye bir blog kardeşi gelecek. :)
vesile oldukları için 7. ve 1.odalara teşekkürü borç biliyoruz.:)
sevgiler...
şekerlik&tuzlukk
05.09.2006 16:35
heyyy ne güzel bi haber bu :)
kızıma blog kardeşi gelicekkk:)
ikisi de büyüyünce okuduklarını düşünüyorum da şimdi:) çok hoş.. en kısa zamanda bekliyoruz şekerlik imizi de:)
05.09.2006 16:54
bu oda hiç kapanmasın.
bir günm kızınız bu odanın kapısını açtığında, annem ne çok anı bırakmış desin.
bu herşeye değer bence.
28.10.2006 04:59
öyle gerçekten dimi valley.. büyüdüğünde blogunu armağan ettiğimde ne çok anı birikmiş olacak ona.. umarım pes edip de bi gün kapatmam blogları.. dediğiniz gibi bu herşeye değer..
28.10.2006 16:56
bu gece biraz keyifsizdim...
neden sonra sizin blogunuza uğramayı akıl ettim.
fakat yolum 7.odaya değil, 1.odaya düştü...
tüm yazıları biraz hızlıca okudum. bir izim kalsın diye birkaç
cümlelik yorumlar yazdım. bir cümlenizi de kendi bloguma aldım, gecenin hatırası niyetine.
keyfim neşem yerine geldi sayenizde.
bir annenin şefkatini, sevgisini gördüm çünkü 1. odada...
sevginin olduğu
yerde tanrı vardır. ben bu gece yine tanrıyı gördüm.
çok teşekkür ederim.
18.06.2007 10:11
ne diyonuz siz öykü diyoruz
15.03.2008 18:27
gezdim durdum odada... kapısını bacasını bilmeden, bir dengirdim belki, çok da emin değilim...
daha öncede gelmiştim, ve arasıra da uğruyorum ama bu yazı bu gece ilk defa okuyorum. gülümsedim, buruktu. isteyip, istemediğime bile karar vermediğim annelik duygusunun hissedilmesi belki, ne bileyim bir garip oldum. gitmeden, teşekkür edeyim istedim.
bu kadar saf, içten ve yürekten oluşuna.
pek bi mektup tadında oldu...
öpiyim yanacıklarınızdan, usul usul ayrılayıp odadan :)
Dün akşam oturdum uzun uzun 1. odayı okudum... yaşadıklarına, hissettiklerine, üzüntülerine ve sevinçlerine ortak oldum... ne kadar güzel bir hatıra bırakıyorsun kızına bunları yazarak... bence bir kişiye verilebilecek en güzel hediye budur... hislerini hissetiklerini yazıp bırakmak...
bu yaptığın gerçekten çok ama çok güzel ve özel birşey... 2nizde birbirinize sahip olduğunuz için çok şanslısınız...
aaayyy.. bu da kimmiş..???? prensesimmmmmmmm.. bitanemmmmm fındık burnunu yerim ben senin.. bitanemmmm... çok tatlı yaa buda neee. böyle mükemmelllll.. ötesi...
Yorum Gönder