12 Ekim 2009 Pazartesi

Yıldırım



Geçenlerde yağmurun deli gibi yağdığı ve güzel ülkemde pek çok felakate yol açtığı hafta..
Hafta boyunca tv açmaya korkarak geçirilen zamanlardan sonra cumartesi Bursada beklenen şiddetli yağmura hazırlanıyoruz.
Terastaki koltukları ve masayı yağmurun ulaşamayacağı noktalara çekip, çamaşırları topladık.
Uzaktan geliyordu yağmur..
Ve biz üstümüzde açık olan gökyüzünün adım adım kapkaranlık oluşunu, dağdan üstümüze doğru yağmurun bulutların rüzgarla birlikte kayışını saniye saniye izliyorduk..
Şaşkın çığlıklar atıyorduk, inanılmaz bir görsel şölendi resmen..

Ben hemen makinemi alıp fotoğraf çekmeye başladım..
Epey de çekmiştim, bulutlar iyice yaklaşmış, gökgürültüsü sağlam hissedilir olmuştu, akşam gibi kararmaya başlamıştı gök..


Öykü yanıma yaklaştı ben hala fotoğraf çekerken ve sordu:

- Bu eve yıldırım düşerse hepimiz yanar mıyız?
- Eve yıldırım düşerse evet sanırım hepimiz yanarız..??
- Peki sana yıldırım düşerse yine ev ve hepimiz yanar mıyız?
- Hayır, o zaman sadece ben yanarım.


Geldi ve sımsıkı sarıldı bana.. dedi ki:

- O zaman ben de sana sarılıp duracağım. Sana yıldırım düşerse ben de seninle birlikte öleyim, sensiz yaşamak istemiyorum.

O an yıldırım aslında yüreğime düştü..
Makineyi de bırakıp içeri girdim küçük hanımı kucağıma alarak..


Ona bensiz de yaşayabilmesi gerektiğini ara ara uzun uzun anlatıyorum çünkü benim ölmemden çok korkuyor ve her defasında aynı şeyi tekrarlıyor..
Ben sensiz yaşayamam..


Eminim ki pek çok çocuk ailesi için böyle hisseder..
Ama Öykünün yıldırım düşme ihtimaline karşı bunca cesur davranıp bana sarılışı öyle farklıydı ki..
İspatlıyordu kendince söylediği hissettiği şeyi..
Gerçekten benimle yanma riskine giriyordu hiç korkmadan..

Hissettiğim şeyi anlatmak zor..
Hem böyle bir sevgi karşısında insan mutluluktan şaşkına dönüyor..
Hem de çok üzülüyor..
Üzülüyorum..


Ben hep Öykünün bana bağımlı olmadan bağlı olması için uğraşıyorum..
Sadece bana değil kimseye bağımlı olmaması için..
Ama işte ..
bazen beceremiyorum demek ki..


Canım kızım benim..
Henüz çok küçüksün..
Yüreğin kocaman olsa da henüz küçücüksün..
Büyüyüp olgunlaştığında eminim herşeye çok daha farklı bakabileceksin..
Ama ben terasta bana sarıldığın o anı ve yüzündeki ifadeyi ve söylediğin sözleri hiç ama hiç unutmayacağım !